.

.

¤معادله/قیصر امین پور

عکس هایمان بهم نزدیک است

خودمان اما...از هم دوریم.

معادله ی ساده ایست وصال:

دور در دور٫ نزدیک در نزدیک میکنیم


حرفهای ما هنوز ناتمام
تا نگاه میکنی وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش از آنکه باخبر شوی
لحظه عزیمت تو ناگزیر میشود
آی ،ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان چقدر زود دیر میشود
.
.
.
.
قیصر امین پور هم رفت .

برای شادی روحش...۱دقیقه تفکر+۱فاتحه.......لطفا

روحش شاد. 

 

 

خیال...

 

دو نیم شد ابرک کوچک خیالم...

یک نیم شرق...یک نیم غرب.

نیمه ها را با تمنا یک جا جمع کردم...

سوزن و نخ میخواهم....

سپیدی خیالت را برای دوختن ابرکم به من قرض میدهی؟!!!

::...خط پایان...::

 

 

به خط پایان رسید حوصله ام

ورفت و پس از آن یک دوش آب سرد گرفت؛

و در آغوش گرم خیال دراز کشید

و پشت سپیدی نورها به انتظار مسابقه ای تازه نشست....

 

 

::..کلاف بی سر..::

کلاف شعرم را گم کرده ام...
            در پس واژه های بی سرو ته ....

                                 دیگر...

                           شعری برای بافتن ندارم..!!!